என் கிருபை உனக்குப் போதும்

என் கிருபை உனக்குப் போதும்
இந்த மண்ணில் வேறு என்ன வேண்டும் சொல்
ஒருபோதும் உன்னை மறவேன்
உன் நிழலைப்போல உன்னைத் தொடர்வேன் நான்

அமைதித்தோட்டமாக நானும் உலகை உனக்குக் கொடுத்தேன்
ஜாதிப் பூக்கள் வளர்த்தாய் நீயும் யுத்தம் நாளும் தொடுத்தாய்
கண்ணீருக்கும் செந்நீருக்கும் உன்னை நீ அடகுவைத்தாய்
சிலுவையின் வழி மீட்பு என்றே சிந்தையில் நீ ஏற்கவில்லை
விழுதுகள் என்று நான் நினைத்த மனிதர்கள் என்னைச் சார்ந்ததில்லை
என்ன நடந்தாலும் ஜெபிப்பதில்லை என்னை நீ நினைப்பதில்லை

ஒளியை ஏற்றிவைத்தேன் நீயும் இருளைத் தேடிச் சென்றாய்
வழியை திறந்து வைத்தேன் நீயும் விழிகள் மூடிக்கொண்டாய்
என் ராஜ்யம் எங்கேயென்று மண்ணில் நீ தேடுகின்றாய்
தந்தைக்கு நான் கீழ்படிந்தேன் நிந்தைகளை ஏற்றுக்கொண்டேன்

என்றைக்குமே ஆட்சிசெய்வேன் நீதியை நிலைநாட்டச்செய்வேன்
போனது போகட்டும் மறந்துவிடு இன்றோடு மாறிவிடு